Teveel willen

Ik wil goed zijn in mijn werk. Ik wil mijn leerkrachtendiploma halen. Ik wil mijn tweede boek schrijven. Ik wil mijn rijbewijs halen. Ik wil een goede dochter zijn. Ik wil een goede zus zijn. Ik wil een goed lief zijn. Ik wil een goede vriendin zijn. Ik wil een goede collega zijn. Ik wil sporten. Ik wil dat mijn appartement op orde is. Ik wil, ik wil, ik wil.

Soms wil ik gewoon teveel. Veel te veel. En ik ben niet de enige. Heel veel mensen willen teveel en te snel alles hebben in hun leven. Onmogelijk, maar dat willen we vaak niet inzien. Grotendeels omdat er veel verwachtingen op ons liggen. Van anderen en van onszelf. Dit omdat we nu in een wereld leven waarin je alles kan doen en er dus ook verwacht wordt dat je alles doet. Alles om je leven zo goed mogelijk te maken, om alles eruit te halen. Maar je hebt een heel leven voor je. Dit moet allemaal niet nu. Dit mag ook morgen of volgende week of volgende maand of zelfs volgend jaar. Het is niet de bedoeling dat je jezelf kapot gaat werken want wat heb je daar nu aan? 

Hard werken voor wat je wil bereiken in het leven is goed, zelfs nodig als je echt je dromen wil laten uitkomen. 

Begrijp me niet verkeerd. Hard werken voor wat je wil bereiken in het leven is goed, zelfs nodig als je echt je dromen wil laten uitkomen. Wat ik wil zeggen is dat je je niet kapot moet werken. Wees niet te streng voor jezelf. Als je voelt dat het teveel is, zet dan een stapje opzij en luister naar jezelf. Dat is helemaal oké. Het is niet omdat de samenleving vooruit vliegt en het hele systeem de 'maximum profit' uit jou wil halen, dat je dit moet volgen. Je bent geen robot, je bent een mens. 

Leef dus ook als een mens. Maak fouten, doe eens zot, probeer iets nieuw, wees eens lui, eet iets lekker, verander van mening, stop met iets, start met iets, ... Keuzes maken is moeilijk, maar ook het voordeel aan nu te leven. Je kan keuzes maken. Je moet niet alles nu. 

Wees niet te streng voor jezelf.

Waarom ik hier ineens zo'n uitlating over heb? Ik wil supergraag een echte juf worden. Ik sta momenteel op een school in het eerste en derde leerjaar en ik voel dat dit is wat ik wil doen. Dat dit mij gelukkig maakt. Maar ik heb enkel een orthopedagogie diploma en wordt in het onderwijs dus niet betaald naar mijn diploma. Dus ik dacht avondschool! Dan kan ik blijven werken op mijn geweldige werkplek en een aangepast programma volgen voor werkende mensen. 

Gisteren was het onthaaldag en ik voel nu al twee dagen een enorme druk. Ik kon niet slapen door mijn hart dat stevig doorklopte, mijn hersenen die in overdrive waren en zenuwen in mijn buik. Dinsdag en donderdag zou ik om 6.00u moeten opstaan en pas om 23.00u ten vroegste weer thuis zijn. Ja, ik kan dit proberen, maar ik weet nu al dat ik dat niet volhoudt. Als ik dat doe, ga ik kapot. Dat is zowel het voor- als het nadeel aan jezelf kennen. Je weet op voorhand al wat je niet gaat kunnen. 

Soms weet je al wat je keuze is, maar is het moeilijk om dit toe te geven.  

Dus conclusie ik wil teveel. Een oplossing? Die heb ik nog niet. Maar mijn werkplek in de steek laten is het laatste wat ik ga doen. Dan verdien ik maar nog even minder. Ze zeggen altijd geld maakt niet gelukkig en daar geloof ik ook wel in. Het maakt het leven gemakkelijker, dat ga ik niet ontkennen. Maar ik ben gelukkig nu op mijn werkplek, met die kindjes aan mijn zij en dat is voor mij momenteel het belangrijkste. Misschien heb ik nu toch een antwoord gegeven. 

Soms weet je al wat je keuze is, maar is het moeilijk om dit toe te geven en dat is oké. Voor de tweede keer vandaag: wees niet te streng voor jezelf. 

Groetjes, 

Annelies